Landen moeten zich beter voorbereiden op extreem weer, want de weersextremen van 2024 laten geen twijfel: grote schade door klimaatverandering is geen dreiging, maar al dagelijkse realiteit bij de huidige 1,3 graad opwarming. Met die waarschuwing komen wetenschappers in een jaaroverzicht van World Weather Attribution (WWA), een internationaal samenwerkingsverband waar ook het KNMI deel van uitmaakt.

Not all too long ago alcohol free beers were considered to be just for alcoholics. I would say it's a very positive development that it has become the norm for most restaurants and bars to serve them now, as is it that most people accept people who drink them.

But doest that also mean that we are slowley starting to drink less?

In my circle I it has become more populair over the last few years to do one or more alcoholfree months at least once or twice a year. And non alcoholic beers are in standard supply in most of my friends fridges.

What do you notice in your enviroment? And what would be your response to someone not drinking at all?

I think as a society we still normalize drinking too much and too often, it's the only drug you would be considered a weirdo not using. Smoking was once like that though.

I must say I'm going back and forwarth. I did alot of alcohol free months during the last couple of years, and though often I still had a lot of good times and didn't really mis it, even felt so much better both physically and mentally, when I'm starting drinking again I like it too much and it becomes a habit again. Now I'm getting a bit older I'm starting to notice the negeative consequences much more.

Large sand pit on the Sallandse Heuvelrug in Hellendoorn. This is basically a large dog walking area, where they can run and play with each other. How beautiful nature can be in the Netherlands and in your neighborhood!

Ik werk in een horecazaak, elke keer voordat het werk begint, voel ik me gestresst. Ik weet niet of ik moet doorgaan of moet stoppen, werk er nu al wel een tijdje, maar ik moet ook op mijn eigen gezondheid letten. Wat is nu slim om te doen?

Hi! Ik ben op zoek naar mensen die deze studie hebben gedaan of nu doen. Ik zit er zelf over na te denken om deze misschien te gaan volgen. Ik heb een aantal vragen:

• Waarom heb je voor de studie gekozen?
• Wat voor type persoon past goed bij de opleiding/het werkveld?
• Welke master heb je gedaan?
• Wat voor werk doe je nu en was het moeilijk om een baan te vinden?
• Wat vond je het leukst aan de studie en wat het minst leuk?

If you don’t speak Dutch replying in English is okay too! Any advice is welcome :)

Ik had geen idee waar ik deze vraag moest stellen(het dier komt uit Nederland). De punten zijn geweien dus het is een soort hert maar geen idee welke. Weet iemand dit?

I'm very sorry if this is a dumb question, but I'm completely burned out by this situation. Thank you for taking the time to read it!

My question is about Dutch police procedures, but I'll give a bit of background information.

I've lived in the Netherlands for almost a year now, moved here for work. I started dating this Dutch guy through an app about six months ago, he seemed very nice and we had a lot of fun together for two months or so. From the very beginning I was honest about creating "content" online. I hid my face in these videos and it wasn't very professional, but it earned me some spending money on the side. I told him I'd quit if he was uncomfortable with it, but he said it was my choice and he was fine with it.

About two months in he asked me to make stuff together. I didn't feel good about that and was planning on quitting anyway. He then turned very jealous. Saying I preferred some online strangers over him, calling me shameful names, demanding a share of the (meager) profit, it was a complete 180. I broke it off after a week of constant berating and blocked him on all platforms. I also deleted my content accounts.

Two weeks later, he messaged me on Instagram via a burner account apologizing and asking for another chance. I ignored him, blocked that account and privated my own. Then he messaged me on LinkedIn, telling me he had downloaded my videos and threatened to send them to my very conservative family back home if I didn't give him another chance + let him manage my online content (pimping me out???). My housemate told me he rang the doorbell asking for me (she knew the story and didn't open the door) and she has seen him in our street a lot. Two of my neighbors received printed screenshots with my name on it in their mail. This has been going on for weeks now and I'm terrified and so embarrassed. I'm scared to leave my house when it's dark and I keep expecting my family to disown me (they would). You can't see my face in the videos, but it's clearly my room that my family has seen before in video calls.

DIRECT QUESTION:

Logically, I know it's time to call the police, my neighbors have said so too. Problem is that I'm from Brazil and the police there are... less than helpful when it comes to crimes against women. I know the Netherlands are more progressive, but I'm kind of scared to talk about this with other men.

Will they immediately send a cop to his place? I'm scared that nothing will come of it, my ex gets angry and sends the videos to my family.

What is the procedure for these things with the Dutch police? I have saved screenshots of everything he's said and the pictures from my neighbors. Do I have to sue him directly or does the police do that? Do I call them now or when he actually does something physically? Can I ask to speak to a female cop about this instead of a man? Probably not, but can they do something to make sure my family doesn't receive anything? Do I call 112 or 0900-8844?

Thank you for taking the time to read this. I would really appreciate it if someone knows how these things are done in the Netherlands or if someone has experienced something like this before.

Ik (19M) heb ~4 maanden terug in een ernstig auto ongeluk gezeten, liever ga ik niet in op de details maar ik mag spreken van geluk dat ik hier nog ben (ik was niet de bestuurder btw).

Nou ben ik zelf niet echt een prater en vooral niet over wat er in me omgaat of hoe het mentaal met mij gaat. Tot het heden heb ik mijn problemen voor mij zelf kunnen houden omdat het meestal niet ernstig was.

De eerste 3 maanden na het auto-ongeluk verliepen best goed ik knapte heel goed op en had ook geen mentale problemen en reed al zelfs weer auto. Nu blijkt toch dat ik na 3-4 maanden heel veel last heb van het auto-ongeluk op mentaal gebied.

Mijn probleem is dat ik totaal geen prater ben over mijn problemen dit merk ik de laatste paar weken heel goed. Ik heb namelijk 9/10 van mijn problemen niet met mijn ouders overlegd. Dit zorgt ervoor dat ze geen besef hebben over hoe het nou eigenlijk met mij gaat. Ik doe dit niet omdat niet wil dat ze het weten maar meer omdat ik liever niet heb dat ze teveel zorgen maken over mij daarom heb ik heb hulp gezocht bij een psycholoog. Ik heb nog geen afspraken gehad met een psycholoog maar ga in het begin van het nieuwe jaar daar naar toe.

Nu ervaar ik de laatste tijd heel veel stress en ben ik ook heel emotioneel wat ik normaal niet ben. Dit heeft ervoor gezorgd dat ik de laatste 4 weken vaak in de trein onderweg naar school een soort breakdown krijg en heel veel moet huilen. Als dit het geval was durfde ik niet huilend naar school hierdoor heb ik onwijs veel lessen gemist. In combinatie met de eerste 6 weken die ik heb gemist door mijn revalidatie heb ik er totaal geen vertrouwen in dat ik de volgende tentamen week goede cijfers haal dit geeft mij nog meer stress boven op de stress die ik al heb van mijn ouders want die weten hier totaal niet van af en denken dat ik zonder moeite de volgende tentamen week ga halen.

Voor mijn gevoel ben ik te snel weer naar school gegaan want voor mij voelt het alsof mijn brein nog vol zit met het verwerken van het auto ongeluk en alles wat ik van school er nog bij krijg is eindelijk allemaal te veel op het moment voor mij want moet ook het vaakst huilen als het over school gaat of over dat ik mijn ouders het niet vertel.

Nu vraag ik mij af wat het advies is van mensen die hier iets van af weten of wel eens zo’n soort gelijke situatie hebben gezien wat ik moet doen?

Want persoonlijk wil ik het liefst stoppen met school aangezien de stress het me op het moment geeft en dat ik dan nog een half jaar rustig aan doe en genoeg naar de psycholoog ga en dan volgende jaar weer begin met dezelfde studie met een verse en betere start. Maar ben heel bang wat mijn ouders hiervan gaan vinden aangezien ze dit totaal niet zien aankomen en het heel erg belangrijk vinden als ik school haal.

Ik hoop dat mensen dit lezen en mij willen helpen ik zou het ook helemaal niet erg vinden om het hier met iemand privé over te hebben zolang ik maar hulp krijg.

Mijn probleem is dat ik graag op mezelf wil wonen, maar een "laag" inkomen heb. Ik sta op diverse wachtlijsten voor sociale huur, maar dat gaat nog jaren duren. Ik woon op een kamer in een vrije sector huurwoning (in total met zo'n 4en). Telkens als iemand verhuisd mogen/moeten wij een nieuwe huisgenoot vinden. De nieuwe huisgenoot wordt altijd zonder navraag/inkomenstoets oid op ons contract gezet. Ik kan mij voorstellen dat dit vaker gebeurd bij gedeelde woningen omdat er wel een "klik" moet zijn, maar hoe zit het met studios/woningen? Mijn idee was om iemand te vinden die wil ruilen. Het is weliswaar maar een kamer, maar wel in Amsterdam en niet stervensduur. Zelf sta ik inmiddels open om zo'n beetje overall te wonen waar een station in de buurt is, als het maar een plekje voor mezelf is en enigzins betaalbar (betaal nu €645 maar zou het dubbele overhebben voor een fijne woning 😭). Is dit een stom plan of zit er iets in? Kan dit uberhaupt, en zou er animo zijn? Wat denken/weten jullie hierover? Alvast bedankt, en excuses als dit een stomme vraag is, ik heb echt 0 verstand van de huizenmarkt en kom oorspronkelijk niet uit NL)

Afgelopen jaar heb ik enorm veel steun gekregen van mijn huisarts (en het team,) en ik zou graag een blijk van bedankje opsturen, maar wat is passend?

Vinden jullie het belangrijk om te weten wie de exacte bedpartners waren van je partner? Ik heb zelf bindingsangst en heb alleen twee keer een scharrel gehad. Wel wat mee gedaan, maar verder geen relatie. Het waren wel leuke jongens, maar ik vind het voor anderen niet heel relevant hoe en wie het zijn. Ik ben ergens wel wat bang mocht ik een partner krijgen, als ik dat toelaat, dat deze precies wilt weten hoe en wat. Ik snap wel dat je partner naar je bodycount vraagt, maar zullen ze ook echt diep op in gaan hoe wie wat waar? Ik woon in een dorp en deze jongens wonen niet in mijn dorp zelf maar wel in een straal van.

Hebben jullie die vragen wel gekregen van je huidige partner? Of vraag je dat zelf?

Beetje rare vraag misschien, maar het spookt zo in me hoofd rond.

Op zich gewoon de titel. Wat zijn dingen die buitenshuis graag alleen doet? Hobbies, sport, activiteiten of juist relaxen. Hoe, wat en waar?

Goede voornemens vind ik een interessant fenomeen.

Zelf heb ik wel wat dingen veranderd afgelopen jaar: verhuisd, nieuwe baan en een nieuwe hobby opgepakt!

Hoe is dat voor jullie? Wat waren je doelen en zijn ze behaald, of worden ze misschien doorgeschoven naar 2025?

Iedereen nog heel? Alle relaties nog intact? Iets te klagen of complimenteren?

Edit; he, gezellig! Ik ziet hier te genieten van al jullie verhalen. Dankjewel!

Edit2: het spijt me, ik heb het geprobeerd maar ik krijg het niet bijgebeend. Dankjewel voor alle verhalen, leuk en schrijnend. Dikke knuffels voor jullie en succes morgen met de 2e ronde, het werk, de eventuele (schoon-) familie en andere aan- en afwezigen.

Liefde en vrede!

Mijn vraag is vooral wat jullie als een normale tijd beschouwen om samen te komen met familie voor het kerstdiner. Gisteren had ik een gesprek met mijn ouders over het kerstdiner met onze (grote) familie. Voor de grap zei ik: "Jullie verwachten ons zeker al om 11:00?" Tot mijn verbazing antwoordden ze serieus: "Ja, dat hadden we ook in gedachten met de rest."

Later sprak ik hierover met vrienden en kennissen, die heel verbaasd reageerden toen ik dit vertelde. Zelf voelt het voor mij alsof je hele dag dan al weg is. Ik moet zelfs mijn wekker zetten op mijn vrije kerstdag! Persoonlijk vind ik een starttijd rond 15:00 normaal om samen te komen, zodat je later samen gezellig een lange avond aan tafel kunt doorbrengen. Begrijp me niet verkeerd, ik ben dol op mijn familie, maar het kan behoorlijk intensief zijn om 10 tot 12 uur lang met iedereen samen te zijn.

Wat zijn jullie ervaringen en wat vinden jullie een redelijke tijd?

Edit: bedankt voor alle reacties. De keuze wordt waarschijnlijk pvc ipv een gietvloer. Ik zou namelijk niet zo goed tegen kunnen als er al heel snel krassen in de vloer konen.

Mensen met een PU gietvloer, wat zijn jullie ervaringen? Krast en vlekt de vloer snel? Ik heb twee teckels... Zijn jullie nog steeds blij met jullie keuze voor een PU gietvloer? En wie heeft bij jullie de vloer gelegd en waren jullie daar tevreden over?

Bijgevoegd een foto van een PU gietvloer die ik erg mooi vind.

Kom gezellig online uitbuiken van je vreetzame Kerstdiner.